wczasy, wakacje, urlop
28 September 2010r.
Gdańsk Oliwa Nad potokiem nazywanym dzisiaj Oliwskim szumiał niegdyś gęsty bór. Zdarzyło się, że w pogoni za zwierzyną zraniony został tutaj książę Subisław. Osłabiony, zasnął na polance i w czasie snu ujrzał anioła z gałązką oliwną. Od niechybnej śmierci uratował księcia pustelnik. Wdzięczny książę przyjął chrzest i ufundował klasztor. Od owej gałązki oliwnej pamiętne miejsce nazwane zostało Oliwą. W roku 1186 przybyło z Kołbacza pod Szczecinem dwunastu zakonników cysterskich wraz ze swym opatem Dy-tardem. Odtąd książęta gdańscy hojnie obdarowywali klasztor wsiami i przywilejami. Mnisi ze swojej strony nie próżnowali — poza modlitwą i praktykami religijnymi potrafili umiejętnie gospodarować, pomnażając swoje dobra. Wokół klasztoru coraz liczniej osiedlali się różni rzemieślnicy. Gospodarczemu rozwojowi Oliwy sprzyjało dogodne położenie przy starym szlaku handlowym, wiodącym z południa w kierunku zachodnim przez Koszalin do Szczecina. W drugiej połowie XVII wieku rozkwitał tu w całej pełni przemysł. Nad Oliwskim Potokiem pracowało 20 młynów wodnych, z których 2 czynne są do dzisiaj. Po pierwszym rozbiorze Polski, w roku 1772, Prusy zagarnęły Oliwę i zarządziły konfiskatę majątków klasztornych. Oliwa stała się siedzibą gminy. W roku 1831 liczba mieszkańców wynosiła około tysiąca osób.