Tanie wakacje nad morzem w Polsce

Latarnie Morskie

24 July 2013r.

LATARNIE MORSKIE Latarnia morska to stały znak nawigacyjny w postaci wysokiej wieży z silnym źródłem światła, umieszczonym na jej wierzchołku w tzw. laternie (przeszklonym pomieszczeniu z lampą). Światło ma charakterystyczny dla konkretnej latarni rytm zapalania się i gaśnięcia. Czasami barwa światła jest różna, w zależności od kierunku z którego patrzymy na latarnię Qest tak m.in. w Świnoujściu). Zasięg światła latarni wynosi od kilku do kilkudziesięciu kilometrów i zależy od jasności źródła światła, warunków atmosferycznych i wzniesienia światła powyżej poziomu morza. Przy bardzo słabej widoczności (mgła) latarnie wysyłają sygnały dźwiękowe. Wysyłane są też niekiedy sygnały radiowe, mamy wtedy do czynienia z radiolatarnią. W dzień przy dobrej widoczności żeglarze identyfikują latarnie na podstawie ich charakterystycznego wyglądu, elementów konstrukcyjnych, koloru i kształtu. Zazwyczaj latarnie wznoszone są na brzegu morza lub w niewielkiej odległości od niego. Bywa, że latarnie budowane są na niewielkich wysepkach, sztucznych konstrukcjach lub nawet na dnie morza, jeżeli oczywiście jest stosunkowo płytko. Czasami latarnię zastępuje latarniowiec, czyli jednostka pływająca zakotwiczona na stałe w ściśle określonym miejscu, zaznaczonym na mapach nawigacyjnych, często pozbawiona własnego napędu, wyposażona za to w silne źródło światła o określonej charakterystyce. Występują też latarnie w głębi lądu na wyjątkowo dobrze widocznym z morza miejscu, np. na szczycie góry. Znaki nawigacyjne o zdecydowanie słabszym i niżej umieszczonym świetle, np. w główkach portów, nazywane są stawami. Latarnie morskie znane były już w czasach starożytnych. Około 400 r. p.n.e. rozpalano ogniska na szczytach kolumn. Spośród ok. 20 latarń morskich znanych w starożytności najsłynniejszymi były latarnia na wyspie Faros u wejścia do portu w egipskiej Aleksandrii (o wysokości około 100-120 m) oraz pełniący funkcję latarni posąg Heliosa z brązu na wyspie Rodos (wys. ok. 37 m) zwany Kolosem Rodyjskim. Obie latarnie zaliczone zostały do siedmiu cudów świata i obie zostały zniszczone w wyniku trzęsień ziemi. Na ziemiach polskich pierwsze wzmianki o umieszczanych na brzegach paleniskach w formie koszy z drewnem, tzw. garnków Wulkana, pochodzą z XI w. Pierwsze nasze latarnie miały formę żurawi, na których podnoszono paleniska. Garnki Wulkana umieszczano też na wysokich kościelnych wieżach. Pierwsza na ziemiach polskich ceglana baszta gotycka, której zasadniczym zadaniem było wskazywanie statkom wejścia do portu, powstała w Gdańsku-Wis-łoujściu w końcu XV w. Latarnia na Rozewiu figuruje na szwedzkiej mapie z końca XVII w. Wraz z rozwojem techniki zmieniało się źródło światła. Były nim Latarnia morska w Rozewiu płonące drewno, oliwa, węgiel, świece, nafta. W XIX w. przełomowe okazało się zastosowanie soczewki skupiającej światło oraz elektrycznej lampy łukowej. Dziś praktycznie wszystkie latarnie obsługiwane są automatycznie, ludzie zajmują się tylko konserwacją urządzeń, praktycznie zanikł więc zawód latarnika. Powszechne zastosowanie technik nawigacji satelitarnej (GPS) może wkrótce doprowadzić do całkowitego wycofania z użycia latarń morskich, które staną się tylko atrakcyjnymi zabytkami oraz wieżami widokowymi. Na polskim wybrzeżu stoi dziś 16 czynnych latarń morskich, większość z nich jest udostępnionych do zwiedzania. Rozmieszczone są w ten sposób, że w przynajmniej 30-kilometrowym pasie wód przybrzeżnych nie ma punktu, z którego nie byłaby widoczna conajmniej jedna polska latarnia. Na wschodnim wybrzeżu znajdują się też trzy nieczynne już latarnie. Wolgastsee (pow. 47 ha, 1,4 km długości, śr. glęb. 4,1 m) to otoczone lasami jezioro rynnowe, nad brzegami którego pad) podobno w 1360 r. ostatni pomorski tur. Kilkaset metrów na wschód od jeziora sięga graniczny „worek", przyznany Polsce dopiero w 1950 r„ z ujęciem wody dla Świnoujścia. Niestety jego nadmierna eksploatacja powoduje systematyczny spadek poziomu wód w Wolgastsee. Na zachodnim brzegu jeziora leży wieś Korswandt z kąpieliskiem i wypożyczalnią sprzętu wodnego. Wzgórze Golm {69 m n.p.m.) wraz ze wzgórzami Lubina tworzy szeroką na kilkanaście kilometrów bramę doliny polodowcowej pra-Świny. Są tu ślady grodziska z epoki brązu. Ze względu na wspaniałą panoramę Świnoujścia w XIX w. powstała tu kawiarnia dla spacerowiczów. Dziś jest tu mauzoleum ze zbiorowym grobem ok. 20 tys. ofiar amerykańskiego nalotu na Świnoujście w marcu 1945 r. Na wzgórzu rezerwat przyrody.

Polska, nad morzem, noclegi, port morski, wczasy, wycieczki, Hel, Latarnia Morska, Pomorze, wakacje, zabytki, Bałtyk, Wypoczynek, zwiedzanie